Metoda nauczania według Marii Montessori to skoncentrowany wyłącznie na wyborach dziecka system, zapewniająca rozwój fizyczny, psychiczny, społeczny i kulturalny. Włącza w to także twórcze i spontaniczne aktywności dziecięce. Skąd się wzięła i jakie są jej założenia? O tym poniżej.
Czym jest metoda Montessori?
Edukacja według Montessori bazuje na ukierunkowanych na samodzielność, zabawę, współpracę z innymi oraz zdolności manualne dziecka. Klasy oraz system nauczania są prowadzone tak, aby były w zgodzie z potrzebami i naturą dzieci. Co wyróżnia Montessori? Oprócz całkowitej koncentracji na uczniach, lekcje aranżowane są tak, żeby to dzieci same „odkrywały” wiedzę. Nie ma tutaj klasycznych, 45-minutowych zajęć, na których nauczyciel dyktuje, a uczniowie piszą. W szkole Montessori dziecko uczy się tego, co chce i tyle, ile chce; samo decyduje o przerwach. Rolą nauczyciela jest wspierać, przewodniczyć i pomagać indywidualnie, a nie przetwarzać i przygotowywać ten sam program dla wszystkich. Dzieci uczą się także kooperacji przez inny, bardziej różnorodny podział wiekowy: klasy tworzone są w przedziałach 0-3, 3-6, 6-9, 9-12, 12-15 i 15-18 lat. Głównym celem takiej edukacji jest „zarażenie” chęcią do uczenia się przez całe życie, nie stosując przymusu i narzuconych tematów.
Historia
Za tą metodą stoi doktor Maria Montessori (1870–1952) – włoska lekarka specjalizująca się w psychiatrii i pediatrii, antropolożka i pedagożka. Swoje badania nad dziećmi zaczęła w 1900, kiedy to objęła stanowisko w rzymskiej szkole dla opóźnionych w rozwoju dzieci. Później kontynuowała je w założonej przez siebie szkole „Casa dei Bambini”, w której to lekcje opierały się na samodzielnych działaniach w specjalnie przygotowanym otoczeniu. Szkoła ta stała się prekursorem do nowego sposobu nauczania. Sama doktor Maria dała podwaliny do nowego spojrzenia na rozwój dzieci, ukierunkowując zasady pracy z nimi na samodoskonalenie i indywidualne odkrywanie oraz zaspokajanie naukowych potrzeb.
Więcej informacji znajdziesz na portalu rodzicielskim tatento.pl.
Najważniejsze zasady
- swobodny wybór – uczeń sam wybiera, czego chce się w danej chwili uczyć, ile poświęci na to czasu, jaką barierę trudności sobie ustawi oraz jakie będzie tempo nauki,
- samokontrola – dziecko, dzięki wolnemu wyborowi, samo kontroluje swoje zachowanie, swoje działania i stopień współpracy z innymi,
- społeczne reguły – dzięki wymieszaniu roczników dzieci uczą się wymiany umiejętności i zdolności między sobą, a także przestrzegania trzech reguł: nie przeszkadzać, nie ranić i nie niszczyć,
- obserwacja – nauczyciel jako przewodnik; przez obserwowanie zachowań, metod i postępów dziecka nauczyciel-mentor ustala jak pomagać w trudnościach w nauce ucznia bez narzucania swoich sposobów,
- indywidualny tok – poprzez świadome, samodzielne wybory dziecko uczy się indywidualności, samemu decydując o kolejnych, bardziej wymagających zadaniach i gotowości do wykonania ich.
Metoda Marii Montessori działa nieprzerwanie od ponad 100 lat i cieszy się dużą popularnością. To ogromna szansa na rozwój dziecka zgodnie z jego własnymi upodobaniami. Dziecko samo nabiera ochoty do nauki, samo odkrywa, co go tak naprawdę interesuje i chce tego doświadczać.