Wybór przedszkola dla dziecka to jedna z pierwszych ważnych decyzji, jakie muszą podjąć rodzice. W Polsce funkcjonują zarówno placówki publiczne, jak i prywatne – różniące się między sobą pod względem organizacyjnym, finansowym, edukacyjnym, a także w zakresie podejścia do dziecka i współpracy z rodzicami. W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo, czym różnią się przedszkola publiczne od prywatnych oraz na co zwracać uwagę przy wyborze odpowiedniego miejsca dla malucha.
Finansowanie i opłaty
Przedszkola publiczne są finansowane głównie z budżetów jednostek samorządu terytorialnego (miast, gmin). Rodzice płacą symboliczną opłatę, głównie za pobyt dziecka powyżej pięciu bezpłatnych godzin dziennie oraz za wyżywienie. Opłaty te są ściśle regulowane lokalnie i są znacznie niższe niż w przedszkolach prywatnych.
Przedszkola prywatne w przypadku przedszkoli prywatnych rodzice ponoszą pełne koszty związane z edukacją dziecka. Miesięczne czesne może sięgać od 800 do nawet 3000 zł w zależności od lokalizacji, standardu placówki oraz oferty edukacyjnej. Dodatkowo, rodzice często ponoszą koszty zajęć dodatkowych, wycieczek czy materiałów edukacyjnych.
Liczebność grup i indywidualne podejście
W przedszkolach publicznych grupy są zazwyczaj liczniejsze – przeciętnie 20–25 dzieci pod opieką dwóch nauczycielek. Może to wpływać na mniejszą indywidualizację nauczania oraz trudności w poświęceniu każdemu dziecku wystarczającej ilości uwagi, szczególnie jeśli dziecko wymaga dodatkowego wsparcia.
Prywatne przedszkola często oferują mniejsze grupy (10–18 dzieci), co umożliwia bardziej indywidualne podejście do każdego dziecka. Dzięki temu nauczyciele mogą dostosować program do potrzeb rozwojowych dzieci, a także szybciej reagować na ewentualne trudności.
Program edukacyjny
Zarówno przedszkola publiczne, jak i prywatne zobowiązane są do realizowania podstawy programowej wychowania przedszkolnego opracowanej przez Ministerstwo Edukacji. Obejmuje ona m.in. rozwój emocjonalny, społeczny, poznawczy i fizyczny dziecka, przygotowanie do nauki pisania i czytania, a także kształtowanie postaw prospołecznych.
Prywatne placówki często wzbogacają podstawę programową o dodatkowe zajęcia, takie jak:
- języki obce (najczęściej angielski, ale coraz częściej także niemiecki, francuski, hiszpański),
- rytmika i muzyka,
- taniec,
- robotyka i programowanie,
- warsztaty teatralne,
- zajęcia z psychologiem, logopedą czy pedagogiem specjalnym.
Publiczne przedszkola również oferują część z tych zajęć, ale zwykle w mniejszym zakresie i zależnie od możliwości budżetowych gminy.
Wyposażenie i infrastruktura
Infrastruktura przedszkoli publicznych bywa różna – są placówki świetnie wyposażone, z nowoczesnymi placami zabaw i salami dydaktycznymi, ale zdarzają się też budynki starsze, wymagające remontu. Wyposażenie zależy od budżetu gminy.
Prywatne placówki inwestują w nowoczesne wyposażenie, estetyczne wnętrza, nowoczesne pomoce dydaktyczne oraz bezpieczeństwo (monitoring, kontrola dostępu). Często posiadają własne kuchnie, sale sensoryczne, ogrody z edukacyjnymi atrakcjami.
Dostępność miejsc i rekrutacja
Rekrutacja do przedszkoli publicznych odbywa się raz w roku, zazwyczaj na wiosnę. Proces jest ustandaryzowany i oparty o system punktowy, który uwzględnia m.in. miejsce zamieszkania, sytuację rodzinną i zawodową rodziców. Niestety – liczba miejsc jest często ograniczona, szczególnie w dużych miastach.
W prywatnych placówkach rekrutacja trwa przez cały rok – w miarę dostępności miejsc. Rodzice nie muszą spełniać szczególnych kryteriów, choć niektóre przedszkola przeprowadzają rozmowy adaptacyjne czy spotkania informacyjne.
Adaptacja dziecka
Proces adaptacyjny bywa krótki i zorganizowany w sposób grupowy. Rodzice często mogą uczestniczyć tylko w pierwszych dniach. Podejście do emocji dziecka zależy w dużej mierze od kadry i jej zaangażowania.
Adaptacja przebiega indywidualnie – często z możliwością obecności rodzica przez kilka tygodni. Wiele przedszkoli pracuje zgodnie z podejściem bliskościowym, opartym na szacunku do emocji i potrzeb dziecka, co wpływa na jego poczucie bezpieczeństwa.
Podsumowanie
Nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na pytanie: które przedszkole jest lepsze – publiczne czy prywatne. Każde z nich ma swoje zalety i ograniczenia, a najważniejsze jest, by placówka odpowiadała potrzebom konkretnego dziecka i wartościom rodziców.
Przedszkole publiczne będzie dobrym wyborem, jeśli liczy się przystępna cena, a dziecko dobrze odnajduje się w większych grupach. Prywatna placówka zaś może być odpowiednia, gdy rodzice oczekują mniejszych grup, bogatszego programu zajęć i bardziej indywidualnego podejścia.
Przedszkole i Żłobek Norlandia Kamionka – nowoczesne przedszkole w duchu skandynawskiej filozofii
Jednym z przykładów nowoczesnych, prywatnych placówek przedszkolnych w Polsce jest Norlandia Kamionka – przedszkole działające w ramach międzynarodowej sieci Norlandia, która promuje skandynawski model edukacji. Placówka ta oferuje nowoczesne podejście do wychowania, opierające się na partnerskiej relacji z dzieckiem, wspieraniu jego samodzielności oraz rozwoju emocjonalnego. Norlandia Kamionka wyróżnia się kameralnymi grupami, przyjaznym i inspirującym wnętrzem, a także bogatą ofertą zajęć wspierających rozwój każdego dziecka. Dzięki zrównoważonemu podejściu do edukacji, przedszkole staje się miejscem, w którym dzieci czują się bezpieczne, szczęśliwe i gotowe na odkrywanie świata.
