Metody leczenia niepłodności

Niepłodność według różnych danych może dotykać nawet co drugą parę. Z tego powodu część małżeństw po wielu latach starania się o dziecko korzysta z nowoczesnych metod diagnostycznych, aby ustalić, dlaczego nawet przy regularnym współżyciu nie cieszy się z posiadania własnego potomka.

Diagnostyka niepłodności

Według mediów i części potencjalnych pacjentów klinika in vitro zajmuje się jedynie przeprowadzaniem zabiegów zapłodnienia pozaustrojowego. Dla wielu lekarzy decyzja o skierowaniu pacjentów na zabieg inseminacji czy in vitro poprzedzony jest wielostopniową diagnostyką w celu ustalenia przyczyn niepłodności. Leczenie rozpoczyna tradycyjny wywiad, przeprowadzany z obojgiem pacjentów, bowiem niepłodność w równym stopniu dotyka kobiety i mężczyzn. W przypadku mężczyzn ustalenie niepłodności jest zdecydowanie prostsze niż w przypadku kobiet.

Kolejne etapy diagnostyki obejmują już badania, które poprzedzone są hormonalnym badaniem krwi, diagnostykę genetyczną i cytogenetyczną, pozwalającą wykluczyć predyspozycje genetyczne prowadzące m.in. do częstszych i wcześniejszych poronień. Badania diagnostyczne wspomagane są przez badania ultrasonograficzne, pozwalające na ocenę drożności jajowodów czy wykrycie zmian w śluzówce macicy. Takie badania popularnie nazywane są badaniami Sono HSG lub HyCoSy.

Nie tylko invitro

Części pacjentów specjalistyczne kliniki leczące niepłodność kojarzą się jedynie z zabiegami in vitro. Takie rozumowanie jest błędne, bowiem lekarze ginekolodzy bardzo często dobierają metodę leczenia niepłodności do konkretnego problemu, jaki został zdiagnozowany. U części osób skuteczne stają się metody naturalne, jak chociażby planowane współżycie, często do zapłodnienia dochodzi po przeprowadzonym leczeniu hormonalnym.

Bardzo częstym problemem u niepłodnych par są wady w budowie narządów rodnych, które należy wyleczyć operacyjnie. Takie zabiegi pozwalają m.in. na udrożnienie jajowodów. Leczenie niepłodności może również oznaczać konieczność przeprowadzenia zabiegu inseminacji nasieniem partnera lub anonimowego dawcy. Skuteczność takiej metody wykorzystuje z jednej strony poprawione przez lekarzy parametry plemników, które są bardziej ruchliwe, a z drugiej wspierane jest przez leczenie stymulujące jajniki kobiety do produkcji kilku pęcherzyków.

Dopiero gdy inne metody wspierające zapłodnienie zawiodą, wówczas para może być skierowana na zabieg in vitro. Taki zabieg poprzedza również kuracja hormonalna kobiety, mająca na celu zwiększenie liczby pęcherzyków wyprodukowanych przez jajniki. W tym przypadku dochodzi do zapłodnienia poza organizmem kobiety, a zapłodnione komórki są transferowane do jej organizmu.

[Głosów:1    Średnia:5/5]